؟لحظه؟
·
1402/10/21 22:19
· خواندن 1 دقیقه
این طبیعیه که من حوصله هیچی رو ندارم؟
اینکه دلم نمیخواد صدای کسی رو بشنوم؟
اینکه دلم به حال زندگی کسی نمیسوره؟
اینکه جدیدا هندزفری میزنم و سعی میکنم زیاد با کسی حرف نزنم؟
اینکه غیر چند نفر انگشت شمار بقیه برام مهم نیستن؟
اینکه یه جوری ادما رو خط زدم که از خودم واهمه دارم؟
اینکه مودی شدم و خوب و بد حالم معلوم نیس؟
اینکه صفر و صد شدم؟ یا خوب خوبم یا بد بد؟
نمیدونم چکار میکنم؟
انگار فقط دارم بیهوده فقط روز ها رو طی میکنم...
انگار واقعا دارم با جمله ی خودم که میگفتم «زندگی میکنم که بمیرم» دارم زندگی میکنم... روند زندگیم شده این؟..
حالم خوبه ها بد نیستم... قشنگ زندگی میکنم... ولی انگار بی هدفم... بی حوصله.... سرد.... خنثی... گاهی هم میشم رنگی ...ریتم شاد میزنم....
گاهی هم میزنم تو در دیونگی...
کلا شدم زندگی در لحظه...
