چمونه؟
·
1403/04/08 22:35
·
میری تو نقش... انقد ادای ادم های ازاد و راحت و بی غم رو در میاری که بقیه فک میکنن تو ضدضربه ای...
انقد تو نقشتی که خودت هم باورت میشه شادی...
جوری که میدونی حالت بده ولی دلیل رو نمیدونی...
تا اینکه یه دفعه شروع میکنی به حرف زدن وسط حرفات چیزایی میگی که وقتیذیادت میاد تو اون زمان به اون حرف وشخص خندیدی...
ولی روحت ازرده شده...
و کلی هم غصه اش شده..
اینجا نمیدونی از بقیه ناراحت باشی یا از خودت
